اما درمورد خاتمیت حضرت محمد (ص) پیامبر بزرگوار اسلام باید بدانیم، علاوه بر آنکه در قرآن کریم در موارد مختلفی به این موضوع اشاره شده، احادیث زیادی نیز در این زمینه وجود دارد (به کتاب خاتمیت از دیدگاه عقل و قرآن مراجعه کنید)

    در سوره ی احزاب آیه ی 40 خداوند حضرت محمد(ص) را صریحاً آخرین پیامبر دانسته است. «ما کانَ محمداً ابا احد من رجالکم ولکن رسول الله و خاتم النبین» ترجمه. (محمد(ص) پدر هیچ یک از مردان شما نیست ولکن فرستاده ی خدا و پایان دهنده ی پیامبران است) و در این زمینه بی مناسبت نیست از کتاب های باب و بهاء شواهدی نیز درباره ی خاتمیت ذکر گردد :

1-   در صفحه 5 کتاب صحیفه عدلیه، خود میرزا علی محمد راجع به دین اسلام می گوید: این شریعت مقدسه (اسلام) نسخ نخواهد شد؟ بل حلال محمد(ص) حلال الی یوم القیامه و حرام محمد(ص) حرام الی یوم القیامه

2-میرزا حسین علی (بهاء) در کتاب اشراقات صفحه 293 می گویذ : « الصلوة و السلام علی سید العالم و مربی الامم الذی به انتهت الرساله و النبوه » . ترجمه : « سلام و و درود بر سید عالم و مربی امم ( حضرت محمد ) که به وجود او رسالت و نبوت به انتها رسید ( خاتمه یافت ) .

3-   در صفحه 78 کتاب رحیق مختوم جلد 1 و صفحه 114 قاموس توقیع جلد1، در ترجمه آیه 40 سوره احزاب که قبلاً اشاره شد، از قول میرزا حسین علی بهاء می نویسد که رسالت و نبوت به حضرت محمد(ص) ختم گردید و مقام خودش رسالت و نبوت نبوده و نیست.

    در این جا این سؤال مطرح می شود که با توجه به مطالب یاد شده آیا بهائیان میرزا علی محمد شیرازی و میرزا حسین علی را به چه مقامی می شناسند؟ و خلاصه اینکه آقایان چه کاره هستند ؟

منبع : http://www.bahaishenasy.blogfa.com

 نوشته شده توسط قیاس در چهارشنبه 86/12/15 و ساعت 4:50 عصر | نظرات دیگران()